Vreemdeling wees welkom
Vraag mij niets, ik heb geen antwoord bij de hand
Wat ik je wel nu kan vertellen
Is, een beetje, hoe het hier toegaat in dit land

Een land vol kleine mensen
En van tuintjes, op een camping, liefst bij zee
En dan daar de auto wassen
En op zondag nemen we, soms, oma mee

Dit is een land van televisie
En van koffie, en "Misschien nog iets erbij?"
Een land van "Anders nog iets?"
En "Wil die kleine soms een stukkie worst van mij?"

Dit is een land vol columnisten
Iedereen heeft, hoe dan ook, een mening hier
En voor alles is een krant dan wel een tijdschrift
Dus het komt ook nog op papier

Het zijn zo maar wat observaties
Misschien heeft u er nu de tijd niet voor
Maar omdat ik niet weet hoe we u echt kunnen helpen
Lul ik nog maar even door

Dit is een land waar het vaak regent
Maar dan zeggen we: "De boeren zijn weer blij!"
En verder kankeren we voornamelijk
Want het gaat goed, maar toch, dat zeiken, dat zijn wij

Dit is een land vol kleine mensen
Maar vaak bereid tot een echt groot gebaar
Dan maken we het echt gezellig op TV
Voila! Miljoenen bij elkaar

Het zijn zomaar wat wetedingen
U kunt er niets mee, in ieder geval niet meteen
Maar ik weet echt niet hoe we u echt kunnen helpen
Dus hier komt er nog maar een

Nog eentje dan, over die tuintjes
Want die zijn wezenlijk van bijzonder groot belang
Die tuintjes staan voor privacy
Prive! Van mij! En dat is het al heel lang

En daar ligt nu de "crux" van welkom
Want welkom ben je zeer
Maar zet je tentje niet te dicht
Bij een anders tuintje neer

En verder kan ik je niet helpen
En bijna niemand, ben ik bang
Want u kost geld, en u kost stemmen
Voor geen partij dus van belang

Maar wees welkom, beste vreemdeling
Ik hoop, het ga je goed
En blijven hopen, net als ik
Dat iemand ooit weet hoe het moet