Ik gevoel mijn dagen korten,
Ik zeg de wereld voor mij vaarwel.
Ik zie de lente nooit meer were,
ik vertrek, 'k gevoel het wel.

't Is zo droevig jong te sterven,
in de fleur van je tijd.
Ik zal gelijk een bloempje wezen,
dat verschijnt en weer verdwijnt.

Misschien zal niemand om mij treuren,
en als gij mij niet wederziet.
Ach, gij tenminste, mijn geliefde,
denk aan mij toch, vergeet mij niet.

Zal iemand mijn graf sieren,
als ik er niet meer zal zijn;
Ik had u liever als mijn leven,
denkt daarom nog, denkt aan mij.